Boomer
De ovens waren koud zeven jaar
koud toen ik op een snikhete dag
in een stukgeschoten provinciehoofdstad
mijn zwetende en uitgeputte moeder verliet.
Iedereen was boos en deed offensief.
Achter de streep jij en niet
spreken met den bestuurder.
De handen van de schoolmeester
zaten zo los dat het een wonder
was dat ze niet door de lucht vlogen.
In Indië werd ook een groot
wonder verricht. Vreemd dan toch
dat mijn oom na eervol ontslag mijn
neefjes met sponzen bekogelde die
hij speciaal voor dat doel bij de
gootsteen had neergelegd.
Wij boomers hadden de
oorlog niet meegemaakt.
Wij mochten niet klagen.
Dit gedicht is dus illegaal.