Rogier de Jong, dichter en stadsdichter van Aardenburg
Links
Rechts

Home

Publicaties

Media

Dichter

Weblog

Nieuws


Dichtersgilde



Na drie jaar stadsdichter van Aardenburg te zijn geweest, wilde ik het stokje graag overdragen. Helaas konden de organisatoren geen geschikte opvolger vinden. Vandaar mijn besluit om een dichtersgilde op te richten, dat zowel de gemeente Sluis als de hele regio West‐Zeeuws‐Vlaanderen zou kunnen bedienen.

Zo werd op 6 april 2023 het Dichtersgilde Sluis officieel in het leven geroepen. Een collectief bestaande uit acht dichters, die min of meer allemaal het klappen van de poëtische zweep kennen.





Onze eerste ‘officiële’ klus betrof het schrijven van een gedicht over een waterwerk, bijvoorbeeld een polder of een stormvloedkering. De opdrachtgever was het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, dat een wedstrijd had uitgeschreven onder alle Zeeuwse dorps- en stadsdichters en gilden.



De wolf en de Braakman

I

De vraatzucht van wassend water
is met geen pen te beschrijven.
Misschien met een wolf die door de gaten
van je bestaan sluipt om je wreed te kastijden.

Die zichzelf in je lot binnenlaat
en terwijl de dakspanten kraken
je naar de nok van je veiligheid jaagt
waar je hoopt op een godgegeven mirakel.

Huisraad gorgelt voorbij, in het hoogwater
zie je je buren verdrinken.
De wereld is aan haar lot overgelaten

en jij bidt omdat je voelt wat er nadert
– je hoop en je geloof die aan het zinken
zijn en snijdende kou, wanhoop en water.

II

Wie in ’t laagland leeft moet de zeewolf te lijf
of wordt door het roofdier verslonden.
De Dullaert die Zeeuws-Vlaanderen scheidde
kotste vaak het achterland onder.

Hertinge, Moerkerke en Te Piet werden opgeslokt in het getij
en nog meer dorpen gulzig verzwolgen.
Het plan ontstond om de oost‐ en westflank te bedijken
en slijkgras aan te planten voor slik op de schorren.

In ’52 volgde de inkorting van de kustlijn
met het afzinken van twee caissons.
Het sein voor de Braakman stond nu op veilig.

En inderdaad – toen het een jaar later noordwestelijk stormde
en de overkant van het monster te lijden
had, ging Zeeuws‐Vlaanderen niet in de golven ten onder.




Het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk.
Foto: © Zalig-Zeeland.com


©   Rogier de Jong