Rogier de Jong, dichter en stadsdichter van Aardenburg

‘Door de uitstekende, pretentieloze en ironische uitvoering een erg prikkelend gedicht’

Dichter Meity Völke heeft terecht de Turing Gedichtenwedstrijd 2018 gewonnen met haar gedicht Onder water. Over de toekenning van de tweede en vooral de derde prijs valt echter te twisten. De top 100 bevatte veel andere goede gedichten.

Zo is het mij bijvoorbeeld een raadsel waarom de derde prijs werd toegekend aan een pamflettistische tekst, getiteld Je kan rekenen op verandering. Dichter Willemijn Kranendonk prijst zich ongetwijfeld gelukkig met haar prijs en gelijk heeft ze (proficiat, Willemijn) maar dat laat onverlet dat ik haar pamflet geen poëzie vind.

Alle top-honderdgedichten zijn in een bloemlezing opgenomen, getiteld Steeds op reis en altijd thuis (naar een dichtregel van Vasalis).

Deze bloemlezing is bij de boekhandel te koop of te bestellen voor € 7,50. Helaas is bij mijn gedicht de titel weggevallen en dat vind ik slordig en jammer, want een gedicht draagt net als een mens graag een hoed, zeker in februari.

Daarom mijn inzending hieronder nog maar een keer, nu mét titel:

Waarom ik van spoorwegen houd

Eigenlijk kun je heel goed
diagonaal reizen. Je neemt
een meetlat en trekt een
schuine lijn over de kaart.

De plaatsen die je doorsnijdt
doe je liefdevol aan. Je dwaalt
niet af want dat is niet vaardig:
de verwarring

die je zaait als je van
je pad afwijkt wordt duur
betaald. Smal is de weg en
recht ben je geschapen.

Wijk niet af, wees niet
laf. Volg je spoor,
grijp de einder. Dien
je gietijzeren liniaal.

Gaat dit vers misschien over de NS? Nee, het gaat over rechtlijnigheid en ambitie. De jury zag dat gelukkig ook, en hoewel beide eigenschappen je niet per se populair zijn, beoordeelde men mijn gedicht toch welwillend:

‘Dit gedicht leest zo vlot als het trekken van de rechte liniaallijn waarvan sprake en toch laat het een grote interpretatieruimte toe. Er zit iets dubbelzinnigs, zelfs iets komisch in de zo dubbelzinnige aanbeveling die verstrekt wordt: wat dan met bomen, telefoonpalen, medemensen en kaartenhuisjes die in de weg staan? Is juist rechtlijnigheid niet het perfecte recept voor verwarring? Toch zit er iets aantrekkelijks en bevrijdends in het heldere ‘dienen’ van de liniaal, vooral omwille van het paradoxale karakter dat er achter die rechtlijnigheid pure willekeur schuilt: het gebod vergt een complete openheid voor toeval, voor het onverwachte, het banale evengoed als het grootse. Het denkbeeld is natuurlijk niet nieuw (en doet bijvoorbeeld denken aan Guy Debord), maar door de uitstekende, pretentieloze en en ironische uitvoering wordt het een erg prikkelend gedicht.’

Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Guy Debord gehoord, en zo raak je niet alleen geïnspireerd door zo'n gedichtenwedstrijd, je steekt er ook wat van op.

Guy Debord

__________________________________________

(8 februari 2019)

Links							Rechts
	Home	Publicaties	Media	Dichter	Stadsdichter	Nieuws
	Weblog: Turing–poëziewedstrijd
	Blogarchief > 2023 \| 01 \| 07 > 2022 \| 11 \| 10 > 2022 \| 10 \| 20 > 2022 \| 10 \| 12 > 2022 \| 10 \| 10 > 2022 \| 08 \| 17 > 2022 \| 08 \| 10 > 2022 \| 07 \| 11 > 2022 \| 07 \| 06 > 2022 \| 05 \| 03 > 2022 \| 04 \| 01 > 2022 \| 03 \| 17 > 2022 \| 03 \| 10 > 2022 \| 01 \| 21 > 2022 \| 01 \| 20 > 2021 \| 11 \| 05 > 2021 \| 08 \| 25 > 2021 \| 08 \| 18 > 2021 \| 08 \| 06 > 2021 \| 06 \| 20 > 2021 \| 03 \| 17 > 2021 \| 02 \| 15 > 2021 \| 01 \| 27 > 2021 \| 01 \| 16 > 2021 \| 01 \| 10 > 2020 \| 11 \| 19 > 2020 \| 08 \| 27 > 2020 \| 05 \| 10 > 2020 \| 04 \| 19 > 2020 \| 04 \| 13 > 2020 \| 03 \| 23 > 2020 \| 01 \| 22 > 2019 \| 08 \| 24 > 2019 \| 06 \| 05 > 2019 \| 03 \| 24 > 2019 \| 02 \| 12 > 2019 \| 02 \| 08 > 2019 \| 05 \| 02 Campert, Remco Claus, Hugo De Coninck, Herman Drie favoriete gedichten Eerbiedskapitaal Frost, Robert Gordeldieren Guépin, J.P. Handke, Peter Hermetische dichtkunst Horror vacui Illich, Ivan Lasters, Ruth Leary, Timothy Literaire herinneringen aan Groningen Lodeizen, Hans Lorca, Federico García Memento Menkveld, Erik Moeyaert, Bart Moore, Marianne Nationaal Monument Nietzsche, Friedrich Östlund, Ruben Poëticale parochies Poëzie en emoties Poëziekritiek Poëzieweek 2021 Recensies Schwartz, Delmore Spoorwegen Stadsdichter Turing Gedichtenwedstrijd 2018 Verhagen, Hans Vlaamse versus Nederlandse poëzie Von Trier, Lars Zeeuws–Vlaanderen Zeeuwse canon		‘Door de uitstekende, pretentieloze en ironische uitvoering een erg prikkelend gedicht’ Dichter Meity Völke heeft terecht de Turing Gedichtenwedstrijd 2018 gewonnen met haar gedicht Onder water. Over de toekenning van de tweede en vooral de derde prijs valt echter te twisten. De top 100 bevatte veel andere goede gedichten. Zo is het mij bijvoorbeeld een raadsel waarom de derde prijs werd toegekend aan een pamflettistische tekst, getiteld Je kan rekenen op verandering. Dichter Willemijn Kranendonk prijst zich ongetwijfeld gelukkig met haar prijs en gelijk heeft ze (proficiat, Willemijn) maar dat laat onverlet dat ik haar pamflet geen poëzie vind. Alle top-honderdgedichten zijn in een bloemlezing opgenomen, getiteld Steeds op reis en altijd thuis (naar een dichtregel van Vasalis). Deze bloemlezing is bij de boekhandel te koop of te bestellen voor € 7,50. Helaas is bij mijn gedicht de titel weggevallen en dat vind ik slordig en jammer, want een gedicht draagt net als een mens graag een hoed, zeker in februari. Daarom mijn inzending hieronder nog maar een keer, nu mét titel: Waarom ik van spoorwegen houd Eigenlijk kun je heel goed diagonaal reizen. Je neemt een meetlat en trekt een schuine lijn over de kaart. De plaatsen die je doorsnijdt doe je liefdevol aan. Je dwaalt niet af want dat is niet vaardig: de verwarring die je zaait als je van je pad afwijkt wordt duur betaald. Smal is de weg en recht ben je geschapen. Wijk niet af, wees niet laf. Volg je spoor, grijp de einder. Dien je gietijzeren liniaal. Gaat dit vers misschien over de NS? Nee, het gaat over rechtlijnigheid en ambitie. De jury zag dat gelukkig ook, en hoewel beide eigenschappen je niet per se populair zijn, beoordeelde men mijn gedicht toch welwillend: ‘Dit gedicht leest zo vlot als het trekken van de rechte liniaallijn waarvan sprake en toch laat het een grote interpretatieruimte toe. Er zit iets dubbelzinnigs, zelfs iets komisch in de zo dubbelzinnige aanbeveling die verstrekt wordt: wat dan met bomen, telefoonpalen, medemensen en kaartenhuisjes die in de weg staan? Is juist rechtlijnigheid niet het perfecte recept voor verwarring? Toch zit er iets aantrekkelijks en bevrijdends in het heldere ‘dienen’ van de liniaal, vooral omwille van het paradoxale karakter dat er achter die rechtlijnigheid pure willekeur schuilt: het gebod vergt een complete openheid voor toeval, voor het onverwachte, het banale evengoed als het grootse. Het denkbeeld is natuurlijk niet nieuw (en doet bijvoorbeeld denken aan Guy Debord), maar door de uitstekende, pretentieloze en en ironische uitvoering wordt het een erg prikkelend gedicht.’ Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Guy Debord gehoord, en zo raak je niet alleen geïnspireerd door zo'n gedichtenwedstrijd, je steekt er ook wat van op. Guy Debord __________________________________________ (8 februari 2019)

	© Rogier de Jong